FDM en FDMA

Bij Frequency-Division Multiplexing (FDM) en Frequency-Division Multiple Access (FDMA) wordt de beschikbare radioband verdeeld in een aantal frequentiekanalen met verschillende frequenties. Iedere gebruiker krijgt een eigen frequentiekanaal toegewezen. Het verschil tussen twee opeenvolgende frequenties wordt de kanaalafstand genoemd. Tussen de verschillende frequentiekanalen is een scheidingsband (`guard band') aanwezig. Deze band moet frequentieverschuivingen ten gevolge van de instabiliteit van de zenders, het niet oneindig steil zijn van de bandfilters en de eventueel aanwezige Dopplerverschuiving opvangen.

Het principe van FDMA.

Voor de individuele gebruiker heet dit principe Frequency Division Multiple Access (FDMA) omdat iedere gebruiker via een “eigen” frequentie toegang heeft tot het radiospectrum. Indien een dergelijke toegangstechnologie wordt gebruikt in bijvoorbeeld een mobiel communicatienetwerk dan zal het basisstation tegelijkertijd de informatie van verschillende individuele gebruikers moeten verzenden. Het basisstation multiplext de verschillende signalen. Voor het basisstation is dit dan ook Frequency Division Multiplexing.

Om een tweeweg verbinding te kunnen maken wordt FDMA veelal gecombineerd met Frequency Division Duplex (FDD). Ieder (mobiel) station krijgt een zendfrequentie en een ontvangfrequentie toegewezen. Tussen zendfrequentie en ontvangfrequentie zit een constant verschil, de duplex-afstand.