Polarisatie

Een radiogolf is een elektromagntische golf. Deze heeft zowel een elektrische als een magnetische component. De polarisatie geeft de richting van het elektrisch veld aan.

Een verticaal gepolariseerde golf.

Voor lage frequenties wordt meestal gebruik gemaakt van verticale polarisatie. Horizontale polarisatie wordt bij lage frequenties niet toegepast vanwege de grote verliezen die dan ontstaan vanwege de geleidbaarheid van de aarde. Voor hogere frequenties kunnen zowel verticale, horizontale als combinaties daarvan worden gebruikt.

Verticale polarisatie is eenvoudig op te wekken met behulp van een verticaal opgestelde antenne.

Bij radio-omroep wordt overwegend gebruik gemaakt van verticale polarisatie, omdat de ontvangantenne meestal een staafantenne is die verticaal is opgesteld.

Bij straalverbindingen wordt de zendfrequentie wel dubbel gebruikt, met een horizontale polarisatie en met een verticale polarisatie. Waarbij de verschillende polarisaties worden gebruikt voor het versturen van verschillende informatie. Dit is alleen mogelijk als de (dubbele) zend en ontvangantennes goed zijn uit te lijnen, zodat slechts één polarisatievlak wordt ontvangen en de datastromen dus weer uit elkaar te halen zijn. Hierdoor wordt de capaciteit van een radiokanaal verdubbeld.

Probleem hierbij is dat tijdens de overdracht, bijvoorbeeld door reflectie, de polarisatie kan wijzigen. Deze methode is vanwege de vele wisselde reflecties niet te gebruiken voor mobiele communicatie.

Bij satellietcommunicatie wordt om dezelfde reden vaak van circulaire polarisatie gebruik gemaakt. Hierbij bevat het zendsignaal zowel een verticaal als een evengrote horizontaal gepolariseerde component.