Flex

Flex is een technologie van Motorola voor semafonie (paging). Bij de ontwikkeling van Flex is veel aandacht besteed aan een laag batterijverbruik van de semafoon (pager). Het verbruik ligt dan ook een stuk lager dan bij de oudere POCSAG-technologie. Ook is er gebruik gemaakt van foutcorrectie, waardoor de betrouwbaarheid van de ontvangen informatie hoger ligt.

Flex kan op drie verschillende snelheden werken: 1600, 3200 of 6400 bit/s. De semafoons of pagers kunnen met alle drie de snelheden overweg. Voor de overdracht van informatie wordt gebruik gemaakt van Frequency shift Keying. Voor de overdracht op een snelheid van 1600 bit/s wordt gebruik gemaakt van 2 verschillende tonen (2-FSK) en bij de overdracht van 6400 bit/s van 4-FSK. Bij overdracht van 3200 bit/s kan de operator kiezen uit 2-FSK of 4-FSK.

De overdracht van informatie is verdeeld in frames. Er zijn 128 frames gedefineerd in een periode van 4 minuten. Iedere semafoon krijgt éé (of meerdere) frame(s) toegewezen. De semafoon hoeft alleen in deze frames te kijken of er een bericht is. dit opent de mogelijkheid om de ontvanger in de tussenliggende tijd uit te schakelen om energie te besparen en zo de levensduur van de batterij te verlengen.

Ieder frame start met een syncronisatieveld gevolgd door 11 blokken voor informatie.

Flex kan gebruik maken van verschillende frequentiebanden in zowel de VHF als de UHF.

In Nederland wordt Flex onder andere gebruikt door P2000, het semafoonnetwerk van de hulpverlenende instanties.