Ultra High Frequency (UHF) is het frequentiegebied dat loopt van 300 MHz tot 3 GHz. In de UHF band planten de frequenties zich net als licht rechtlijnig voort. Daarnaast vindt reflectie tegen obstakels plaats. Dit frequentiegebied is vooral voor aardse mobiele communicatie en mobiele satellietcommunicatie erg populair. De frequentie is hoog genoeg om een niet al te grote antenne te hebben en laag genoeg om de elektronica niet al te duur te maken.
In dit frequentiegebied komen we allereerst de TV-banden IV en V tegen. Deze banden worden ook gebruikt voor DVB-T, de digitale opvolger van de aloude analoge TV. In de 400 MHz band komen we diverse systemen tegen voor mobiele communicatie, zoals C2000: het digitale net voor de hulpverlenende instanties, en andere mobilofoon en portofoonsystemen. Boven de omroepbanden zit ook weer mobiele communicatie, GSM komen we tegen op 900 en 1800 MHz. Het stuk tussen de 1 en 3 GHz is ook erg populair voor diverse satellietsystemen, zoals het satellietnavigatiesysteem GPS en mobiele satellietcommunicatie rond de 1,5 GHz. UMTS, de opvolger van GSM, zit rond de 2 GHz. Daarnet boven komen we op de 2400-2483,5 MHz een band tegen die wereldwijd voor verguningvrije toepassingen en industriële toepassingen, zoals verhitting wordt gebruikt. De magnetron zit in deze band. Doordat de band wereldwijd beschikbaar is, komen we hier een grote verscheidenheid aan apparatuur tegen, zoals draadloze verbindingen voor korte afstanden (Bluetooth) en computernetwerken via radio (RLAN).