DRM

Digitale Radio Mondiale is de Europese standaard die oorspronkelijk is ontworpen als digitale vervanger voor de AM radio in de lange-, midden en kortegolf banden tot 30 MHz. DRM maakt gebruik van dezelfde beschikbare frequentiekanalen van 9 of 10 kHz of een meervoud daarvan, zodat een geleidelijke invoering mogelijk is. Later is besloten om DRM verder te ontwikkelen voor de omroepbanden tot 120 MHz. Hierdoor kan DRM ook worden gebruikt als digitale vervanger voor de FM radio. In dit verband wordt ook wel gesproken van FMdi(gital).

Net als DAB en DVB werkt DRM met een samenstel van verschillende draaggolven (OFDM) in plaats van een enkele draaggolf voor het versturen van de informatie. In dit geval ongeveer 200 draaggolven. Hierdoor, en door gebruik te maken van een guard time na het versturen van een pakket met data, wordt robuustheid tegen fading verkregen. Een verschijnsel waar met name op de kortegolf radio veel hinder van wordt ondervonden.

Om het signaal in de bestaande bandbreedte van 9 à 10 kHz te versturen, wordt gebruik gemaakt van codering van het audiosignaal. Voor de codering van het geluid maakt DRM gebruik van MPEG-AAC. Dit is een verdere ontwikkeling van MP3. Daarnaast maakt DRM gebruik van Spectral Band Replication (SBR) om de geluidskwaliteit van de hoge tonen te verbeteren. Deze combinatie wordt aacPlus genoemd.

Het verschil tussen DRM en analoge AM-radio is bijzonder groot. Op Frequentieland staat een luisterproef.