BSIC - Base Station Identity Code

De Base Station Identity Code (BSIC) is een code die wordt gebruikt om een basisstation uniek te kunnen identificeren. Deze code is nodig omdat mobiele stations op een bepaalde frequentie het oproepkanaal kunnen ontvangen van verschillende basisstations. Dit komt voort uit de cellulaire opbouw van het mobiele netwerk, waarbij frequenties meerdere malen in het netwerk worden gebruikt.

De BSIC bestaat uit 6 bits waarvan de eerste drie worden gebruikt om het netwerk te identificeren (NCC). De andere drie bits worden door de betreffende operator gebruikt om in een bepaald gebied basisstations uniek te kunnen identificeren.

Zolang basisstations gebruik maken van verschillende frequenties voor hun oproepkanaal is er geen enkel bezwaar tegen om dezelfde BSIC te gebruiken. Unieke identificatie van het netwerk is dan ook met name van belang in grensstreken waar aan iedere kant van de grens een andere operator kan zitten die gebruik maakt van dezelfde frequentie.

De toewijzing van de NCC is als volgt:

Nederland: 0 en 4
België: 1 en 5
Duitsland: 3 en 7