Test van een UMTS kaart

Ik was in de gelukkige omstandigheid dat ik een UMTS kaart heb mogen testen voor het werk. Een paar maanden snel en overal internetten lagen in het verschiet. Een kort verslag van mijn bevindingen.

Toys for boys

Mannen blijven in sommige opzichten kleine kinderen, ik in ieder geval. Als een kind zo blij was ik dan ook dat ik een UMTS kaart mocht proberen. De installatie van de kaart ging soepel. Natuurlijk was de software op de bijbehorende CD verouderd, maar een update was snel gevonden op de site van KPN. So far, so good.

Na installatie verbinding gemaakt met UMTS. Ik moet zeggen, dat viel me aardig mee. De snelheid was hoog genoeg om het journaal te kunnen kijken of naar de radio te luisteren tijdens het surfen. Nu eens kijken hoe UMTS zich houdt als we mobiel zijn.

Belevenissen in de trein

In de trein van Amsterdam richting Amersfoort begon het goed. In Amsterdam is UMTS dekking aanwezig. Richting Hilversum rijdend bleek de software nog niet ideaal, want bij het terugschakelen naar GPRS viel de verbinding weg. Op weg naar Amersfoort bleek dit vaker te gebeuren. Nagenoeg iedere station bleek UMTS dekking te hebben, maar bij bijna iedere omschakeling van GPRS naar UMTS of terug, viel de verbinding weg en moest met de hand weer een nieuwe verbinding worden opgezet. Daarmee komen we ook meteen bij een belangrijk minpunt van de kaart: de software.

De software

Voor een produkt dat al een tijd op de markt is zitten er nog wel erg veel schoonheidsfoutjes in de software. Bovendien duurt het opstarten wel erg lang. Na het aanzetten van de laptop gaat eerst de kaart erin. Vervolgens wordt de meegeleverde software opgestart, die KPN Mobile Connect Dashboard heeft genoemd. Deze initialiseert het modem en zoekt vervolgens een GPRS/UMTS netwerk. Als een netwerk is gevonden, moet de verbinding handmatig worden opgezet. Al met al kost dit al gauw een minuut of vier.

Meestal gaat het aanmelden goed, maar soms lukt het niet om op UMTS aan te melden, terwijl het netwerk wel met voldoende signaalsterkte wordt gezien. Aanmelden bij GPRS blijkt dan wel te lukken. Als we dan de instelling maken om van GPRS gebruik te maken, moet eerst de software weer uit en opnieuw aangezet worden. Het eenvoudig met de hand omschakelen van UMTS naar GPRS gaat niet.

Deze optie zou ook handig zijn voor mobiele verbindingen, omdat de UMTS verbinding een stuk minder betrouwbaar is.

Conclusie

Op zich is het ideaal om overal in Nederland je laptop open te kunnen klappen en te kunnen e-mailen, surfen en dergelijke. Voor een produkt dat al bijna 1 jaar op de markt is, viel me op dat de software nog niet helemaal is uitontwikkeld. De overschakeling van UMTS naar GPRS en terug verloopt nog niet erg soepel en de software zou dan best automatisch weer een verbinding mogen oppakken. Zeker als je per kilobyte betaalt. Het opstarten duurt te lang. Alleen al voor het initialiseren van het modem is meer dan een minuut nodig. Afsluiten idem dito. Ook dit duurt veel te lang. Als de afsluitprocedure niet tot het einde wordt uitgezeten, krijg je hem daarna niet meer aan de praat zonder koude start. Je laptop dichtklappen, de trein uitstappen en even later verder gaan is er dus niet bij.

Kortom, het is een produkt dat op zich in een behoefte voldoet, maar duidelijk niet is afgestemd op met name de mobiele gebruiker. Terwijl hierin toch de grote kracht zit ten opzichte van bijvoorbeeld Wi-Fi.