Infrarood, of meestal kortweg IR, betreft elektromagnetische golven die qua frequentie zitten tussen radiogolven en zichtbaar licht. Bij infrarood wordt meestal gewerkt met golflengte in plaats van frequentie. De golflengte is dus kleiner dan die van radiogolven en groter dan die van zichtbaar licht.
IR wordt wordt gebruikt voor een veelheid aan toepassingen, zoals afstandsbedieningen, draadloze netwerken en draadloze communicatie over korte afstanden zoals tussen laptops en tussen een laptop en een mobiele telefoon. Naar verwachting zullen deze laatste soort toepassingen echter worden overgenomen door radiocommunicatie, bijvoorbeeld Bluetooth.
| Voor communicatie over korte afstanden tussen apparaten zoals laptops, mobiele telefoons en dergelijke is een standaard protocol ontwikkeld, IrDA. |
|
In tegenstellling tot radiogolven komen infrarode golven niet door muren heen. Verder worden de stralen weerkaatst door bijvoorbeeld een raam. (Probeer het maar eens uit met de afstandsbediening van je TV). Voor een IR verbinding is dan ook direct zicht tussen de zender en de ontvanger nodig. De zender zendt bovendien meestal heel gericht uit, zodat de zender goed gericht moet worden op de ontvanger. Een groot voordeel hiervan is dat een IR verbinding heel moeilijk af te luisteren is.
Het infrarood spectrum is opgedeeld in 3 banden.
Bij infrarode golven is de energie al zo groot dat deze warmte afgeeft als het bijvoorbeeld op de huid valt. Infrarood wordt dan ook toegepast in zogenaamde warmtelampen.
Andersom is het zo dat alles wat leeft stralingswarmte afgeeft. Voor een deel valt deze straling in het infrarodegebied. Infrarood wordt dan ook toegepast in nachtkijkers en in de fotografie. Ook zijn er verschillende satellieten die de mogelijkheid hebben om infrarode foto's te maken van de aarde of een ander hemellichaam.