VoIP

Voice over IP (VoIP) is de benaming voor het afwikkelen van telefoonverkeer over een IP-netwerk.

Van VoIp bestaan verschillende versies:

1. Internettelefonie
   Bij internettelefonie wordt door de gebruikers software op de PC geinstalleerd. Vervolgens kan worden gebeld met andere gebruikers van deze software. Een voorbeeld hiervan is Skype
2. IP telefonie
   Bij IP telefonie wordt gebruik gemaakt van een aparte IP-telefoon, of wordt de bestaande telefoon via een adapter aangesloten op de IP verbinding. Een dergelijke IP verbinding kan door de Internet Service Provider worden geleverd samen met internettoegang of door een onafhankelijke IP telefonie leverancier.
3. Voip binnen een bedrijfsnetwerk
   Bedrijven kunnen Voip gebruiken voor intern telefoonverkeer. Hierbij wordt het telefoonverkeer via het bestaande computernetwerk afgewikkeld. Om telefoneren tussen verschillende vestigingen mogelijk te maken, worden de computernetwerken van deze vestigingen via een virtueel privaat netwerk (VPN) aan elkaar gekoppeld.
4. Intern gebruik door carriers
   Carriers maken ook gebruik van IP om de telefoongesprekken over hun netwerk te transporteren. Het gaat hier dus niet op telefonie tussen eindgebruikers, maar om het vervoer van gesprekken door een netwerk. Voor eindgebruikers verandert er dus niks.

Bij Voip wordt het analoge spraaksignaal uit de microfoon eerst gedigitaliseerd. Dit gedigitaliseerde signaal wordt vervolgens met een spraakcodering gecomprimeerd. Het gedigitaliseerde spraaksignaal wordt in pakketjes opgedeeld en via het IP-netwerk getransporteerd. Bij de ontvanger wordt de data weer gedecodeerd en analoog gemaakt zodat het op een luidspreker kan worden gezet.

Om gebruikers van een IP telefoon met alle bestaande telefoonabonnee's te kunnen laten bellen, wordt gebruik gemaakt van een gateway tussen het IP-netwerk en het telefoonnetwerk.

Voor het opzetten en onderhouden van de verbinding is een signaleringsprotocol nodig. Twee veel gebruikte protocollen zijn SIP en H.323.

Een IP-netwerk is ontwikkeld voor dataverkeer. Dit dataverkeer wordt in pakketjes opgedeeld en per pakketje verstuurd. De crux zit er dan ook in dat voor een telefoongesprek een constante, gegarandeerde datastroom, nodig is. Het signaleringsprotocol moet hiervoor zorgen.