Powerline Communications (PLC)
(PLT)

English

Power Line Communications, of ook wel PLT, betreft het gebruik van het bestaande electriciteitsnetwerk voor telecommunicatie-doeleinden, zoals toegang tot Internet. Het grote voordeel van PLC is dat gebruik wordt gemaakt van bestaande infrastructuur.

PLC maakt het mogelijk om een alternatieve toegang tot het internet te gaan bieden (‘Internet uit het stopcontact’). Ook andere toepassingen van PLC zijn denkbaar zoals bv. een lokaal netwerk voor het verbinden van computers en randapparatuur. Van PLC kunnen twee vormen worden onderscheiden:

PLC is niet helemaal nieuw. Er bestaat namelijk al een geharmoniseerde Europese norm - de EN 50065 om precies te zijn - die de transmissie via het lichtnet nader specificeert, zij het voor toepassingen met een vrij lage bitsnelheid. De draagfrequenties die daarbij worden gebruikt liggen in de frequentieband van 3 tot 148,5 kHz.
Nieuwe ontwikkelingen in modemtechniek maken het nu mogelijk om hogere frequenties en bandbreedtes te gaan gebruiken. Het gaat daarbij om draagfrequenties tussen de 1,6 en 30 MHz en bijbehorende datasnelheden van 1 Mb/s en meer.

Het grote probleem van PLC is dat het electriciteitsnet wordt gevormd door niet afgeschermde kabels, zodat de kabels als antenne gaan fungeren. PLC veroorzaakt dan ook veel storing aan de bestaande gebruikers van de betreffende frequentiebanden.

Het Europese standaardisatieinstituut ETSI spreekt liever over PLT, waarbij de T voor ‘telecommunications’ staat. Het komt ook wel voor dat de T voor ‘technology’ wordt gebruikt.