Omega navigatiesysteem

Omega is een navigatiesysteem voor de lange afstanden dat is ontwikkeld door de marine van de Verengigde Staten tbv de navigatie van vliegtuigen. Het was het eerste navigatiesysteem waarmee over de hele aarde navigatie mogelijk was. Het kon worden gebruikt door schepen, vliegtuigen en onderzeeboten.

Omega is door de opkomst van satellietnavigatiesystemen (GPS) overbodig geworden. Op 30 september 1997 is het systeem na ruim 26 jaar trouwe dienst gesloten.

Omega maakte gebruik van 8 zenders. DEze waren opgesteld in Noorwegen, Liberia, Hawaii, North Dakota, La Reunion, Argentienië, Australië en Japan. De stations zenden in een vast patroon elk een signaal uit op achtereenvolgens 10,2, 13,6 en 11,33 kHz met een vermogen van 10 kW. Hiervoor zijn de zenders nauwkeurig gesynchroniseerd d.m.v. atoomklokken. Uit de faseverschillen tussen de ontvangen signalen kan vervolgens de afstand tot de zenders worden bepaald.