NFC |
NFC (Near Field Communication) is een twee-weg communicatie technologie voor zeer korte afstanden. Een belangrijk kenmerk van NFC is hierbij dat de informatie-uitwisseling pas begint nadat een apparaat zich bekend heeft gemaakt bij een ander apparaat. NFC heeft dan ook elementen van Radio Frequente Identificatie (RF-ID) in zich. Het kenmerkende verschil tussen NFC en RF-ID is dat bij NFC een tweeweg communicatiekanaal wordt opgestart.
NFC maakt het mogelijk om op een eenvoudige manier informatie tussen apparaten uit te wisselen door deze simpelweg vlak bij elkaar te houden. Het kan gaan om het uitwisselen van telefoonnummers of elektronische visitekaartjes door twee mobiele telefoons of PDA's dicht bij elkaar te houden, of bijvoorbeeld het tonen van een foto of een kort filmpje op de TV door de digitale camera er bij te houden. Doordat bij NFC ook in identificatie is voorzien, kan deze technologie ook worden gebruikt om betalingen te verrichten, bijvoorbeeld het betalen van een buskaartje met je mobiele telefoon.
NFC maakt gebruik van een frequentie rond de 13,56 MHz. Het bereik van NFC ligt in de orde grootte van centimeters. Daarbij is het ook mogelijk dat één van de apparaten geen eigen (batterij)voeding heeft, maar daarbij gebruik maakt van inductie. De datasnelheid is 106 kbit/s, 212 kbit/s en 424 kbit/s. NFC kan echter ook worden gebruikt om na identificatie een verbinding met een hogere snelheid op te zetten op basis van een andere technologie, bijvoorbeeld een bluetooth verbinding.